|
 |
 |
Kapela Romana Kumłyka Czeremosz
Została stworzona przez Romana Kumłyka w 1991 roku i działa przy Rejonowym Domu Kultury w Werchowynie na Ukrainie. Wydała w Polsce dwa albumy ("Huculskie muzyki" MC, Towarzystwo Karpackie 1995 i "Czeremosz" CD, Towarzystwo Karpackie 2000.), a jej nagrania obecne są też na kompilacjach poświęconych muzyce huculskiej w wielu krajach. Romanowi Kumłykowi - wybitnemu multiinstrumentaliście, grającemu w Czeremoszu głównie na skrzypcach i instrumentach dętych (dwojnicy, sopiłce, telence i dudach), towarzyszy bajan, skrzypce, cymbały oraz bęben. Wykonując muzykę huculską na koncertach zespół zachowuje linię melodyczną, ale nie gra tak jak na weselach, gdyż muzyka taka nie sprawdziłaby się na scenie. Na użytek sceny Kumłyk tworzy inne aranżacje, niejednokrotnie łącząc w całość tematy muzyczne z całej Huculszczyzny - z okolic Rachowa, Kołomyi, z Bukowiny, Rumunii. Czeremosz to główny, choć nie jedyny zespół Romana Kumłyka. Od 25 lat prowadzi kapelę weselną, jest nauczycielem muzyki, a także "kustoszem" założonego przez siebie prywatnego muzeum regionalnego. Współpracował z Radiowym Centrum Kultury Ludowej, Ośrodkiem Praktyk Teatralnych "Gardzienice", Filharmonią Warszawską oraz Lubelską. Wraz z kapelą występowałam na wszystkich znaczących festiwalach folkowych i muzyki tradycyjnej w Polsce. Na wiosnę tego roku ukazała się wspólna płyta Czeremoszu i Orkiestry św. Mikołaja "Huculskie Muzyki". W Korczminie będzie można usłyszeć zarówno grupę samą i z polskimi przyjaciółmi. |
 |
| |
|
Muzyka z Drogi
sześcioosobowy zespół, istniejący od 1999 roku. Wykonuje tradycyjne pieśni z rejonów Polski, Ukrainy i Rosji. Jego głównym celem jest dokumentacja najcenniejszych zjawisk wschodniosłowiańskiej kultury muzycznej, rekonstrukcja i kontynuowanie tradycyjnego sposobu śpiewu, który przez ponad 1000 lat był wyznacznikiem ludowej kultury muzycznej.
Repertuar zespołu jest oparty na nagraniach terenowych z regionu Wschodniej Polski, Polesia (Zachodnia Ukraina), Połtawy i Charkowszczyzny (Wschodnia Ukraina) i Południowej Rosji (Okręg Biełgorodzki). Nagrania zostały zarejestrowane podczas wyjazdów członków zespołu oraz zaczerpnięte z archiwów folklorystycznych. Repertuar zawiera zarówno archaiczne pieśni wykonywane podczas obrzędów cyklu wegetacyjnego i przy okazji świąt rodzinnych (np. wiosenne, świętojańskie, weselne) jak i bardziej współczesne pieśni kozackie i liryczne, powstałe na przestrzeni ubiegłego wieku.
Członkowie zespołu są absolwentami Uniwersytetu Warszawskiego. Posiadają humanistyczne wykształcenie i antropologiczną wrażliwość w doświadczaniu i badaniu kultury. Współczesne przemiany głęboko dotykają archaicznej ludowej tradycji, która stopniowo przekształca się w masową kulturę miejską. Stare zwyczaje zanikają. Jednak we wsiach wschodniej Polski, Ukrainy i Rosji, tradycje muzyczne wciąż są kontynuowane. Nadal można tam spotkać ludzi, urodzonych przed 2-gą wojną światową, którzy pamiętają i hołdują starym tradycjom śpiewu. Wciąż jest jeszcze czas, żeby nauczyć się tych tradycji, żeby odkrywać ich piękno i adaptować je do współczesnej kultury. |
 |
| |
|
Seluky
Na repertuar Seluków (nazwa w jęz. ukraińskim oznacza "wieśniacy") składają się tradycyjne pieśni ukraińskie przeważnie z Polesia i Połtawszczyzny. W dużej mierze jest on odzwierciedleniem repertuaru znanego kijowskiego zespołu "Drewo", z którym od lat związany był założyciel zespołu "Seluky", zmarły w kwietniu tego roku Roman Jenenko. Na koncercie zostaną przedstawione ludowe psalmy i historyczne pieśni o Kozaczczyźnie, pochodzące z rożnych terenów ukraińskiego etnikum, m. in. z rosyjskiego Kubania. białoruskiej Ziemi Brzeskiej i Podlasia w Polsce. |
 |
| |
|
Orkiestra św. Mikołaja
To zespół, który wymyślił folk w Polsce. Bez wątpienia należy do elity zespołów folkowych w kraju. Przez znawców tematu uważana jest za kapelę, która ukształtowała styl folkowego muzykowania w Polsce, tworząc podstawy popularności tej muzyki w ostatnich czasach.
Muzykę Orkiestry, w odróżnieniu od innych popularnych zespołów tego nurtu, cechuje stosowanie wyłącznie instrumentów akustycznych i różnych technik wokalnych m.in. "białego" śpiewu. W swoich aranżacjach grupa chętnie stosuje rzadkie instrumenty ludowe: lirę korbową, saz, cymbały i przeróżne egzotyczne często piszczałki. To one w dużej mierze tworzą specyficzny i niepowtarzalny koloryt brzmienia zespołu nadając mu mistyczną aurę.
Jako jedna z pierwszych kapel, Orkiestra wprowadziła do repertuaru muzykę inspirowaną słowiańskim folklorem muzycznym, przede wszystkim polskim, łemkowskim i huculskim. Najnowszy repertuar stanowią wiersze Wandy Czubernatowej do ludowej muzyki karpackiej w aranżacjach zespołu oraz "Huculskie Muzyki" program stworzony wspólnie z Kapelą Romana Kumłyka.
Tereny pogranicza polsko - ukraińskiego, Roztocze są dla wielu jej członków "duchową ojczyzną". Wędrując szlakiem malowniczych cerkwi i opuszczonych gościńców muzycy Orkiestry szukają śladów dawnych czasów, tamtej muzyki. Pierwszy raz odwiedzili Korczmin w czasie "Ekspedycji Bug 1991" wraz z Ukraińcami Lwowskiego Towarzystwa "Łewa", a od trzech lat obecni są w różnorodny sposób w czasie Jarmarku Trasngranicznego. W tym roku na granicy zagrają z Kapelą Romana Kumłyka fragmenty wspólnego projektu "Huculskie muzyki" i pełny koncert popołudniu.
|
 |
| |
|
Imprezy towarzyszące
Planowane są trzy wystawy, w tym wystawa grafiki komputerowej
"Duchowe Pogranicze" Jerzego Hodora. Jerzy Hodor - artysta plastyk, konserwator dzieł sztuki, urodzony w 1957 roku na Starym Mieście w Lublinie, w kamienicy przy ul. Olejnej. W 1977 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych, mieszczące się wówczas w zespole kamienic przy ul. Grodzkiej. Po studiach w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych rozpoczął pracę w lubelskich Pracowniach Konserwacji Zabytków, uczestnicząc w pracach przywracających do życia Trybunał i inne staromiejskie kamienice. Z racji urodzenia i pracy zawodowej, emocjonalnie związany jest ze Starym Miastem, stąd w pracy artystycznej znajdują miejsce cykle rysunkowe Trochę starsze miasto. Studia rozwinęły w nim zainteresowanie ikoną, cerkwią, sztuką prawosławną i greckokatolicką. Uprawia malarstwo, rysunek, działania na pograniczu sztuki niekonwencjonalnej. Jego prace to m.in. cykle Prawosławie, Duchowe pogranicze i Bracia starsi w wierze. Są one osobistym komentarzem do tych kultur i sztuki, a nade wszystko wyrażają stosunek do ludzi wychowanych w tym świecie, często już nieistniejącym. Poza tym zajmuje się malarstwem portretowym i pejzażem, inspirowanym plenerem, fotografią i dobrą książką. Jest pracownikiem Muzeum Wsi Lubelskiej.
|
|
|
